تولدت مبارک + کلام مدیر :)

خوب برای امروز خیلی برنامه داشتم! یه پست تشکر از تمامی زحمتکشای این بلاگ.... تک تکتون... ولی این مریضی لامصب بد موقع، خیلی بد موقع افتاد تو جونم تازه یه خورده الآن جون گرفتم  

به ترتیب هم از بچه های گل بخوام تشکر کنم، اول حسام عزیز بود که زمان سوت و کوری این بلاگ به عنوان اولین نفر دست یاری دراز کرد سوی این بلاگ و کنار داش قاسم علی گل واقعا رونق رو به فضای سوت و کور اینجا هدیه کردن... البته در کنار داش حمیدی که به عنوان یکی از اولین خواننده های با مرام اینجا کنار ما بود و با پیوستنش به کادر نویسندگی در واقع گنجینه ای گرانبها پیدا کردیم که اول خودمونم از وجودش خبر نداشتیم  ولی الآن با هدرها، عکسها و والپیپرهای اختصاصیش از عشقمون یونایتد فضای اینجا رو زینت بخشیده.... قاسم علی عزیزی که اولین نفر اینجا کمک کرد لینک بشه و کم کم بچه ها بشناسنش... اوایل زیر تک تک پستهای اینجا نظراتش رو میگفت و درواقع خیلی از پستهای اول فقط نظرات داش قاسم علیه که میبینید  
همیشه هم مثل روزای اول به داد اینجا رسیده با پستهای خوبش.. 
بعد از اون امیر عزیز بود که هرچند با تعداد کم4 پست با ما همکاری کرد، ولی همون 4 پست یه مقطع حساس بود که واقعا به پستها نیاز بود و البته امیر بعدها در نظرات همیشه پیشنهاداش رو با ما در میون گذاشت و کنار این بلاگ بود.... 
بعد از اون زینب خانم و حسین و بابک عزیز تقریبا همزمان به جمعمون ملحق شدن که خوب شدت فعالیتشون اعم از جدول پیش بینی و پیش بازی و گزارشات زنده و اخبار و... رو خودتون در پستهاشون می تونید ببینید و نیازی نیست من یادآوری کنم... 
و البته وحید عزیز که دستش درد نکنه در چند پستی به ما کمک کرد البته الآن خبری ازش ندارم ایشالا خدمت رو به سلامت بگذرونه فکر کنم درگیر کارهای نظام وظیفه ش هست برای اعزام از اول آبان.... 
-------------------------- 
و مهمتر از ما که اینجا در خدمتتون بودیم، خود خواننده ها بودن که من دیگه دونه دونه نام ببرم نامردیه چون قطعا چند نفر یادم میره و باعث دلخوری میشه ولی اینجا کلی دوست پیدا کردیم بخوام بشمرم فکر کنم شیرین 50 یا 60 تا دوست بامرام یونایتدی اینجا دور هم جمع شدیم. دوستایی که سوای از بودن کنار هم دیگه در بازی ها و بردها و باختهای یونایتد، همیشه در شادیها و سختیهای زندگی شخصی نیز کنار هم بودیم، از تولدها، فوت عزیزای زندگیمون، قبولیهای دانشگاه، سربازی رفتنها، و مریضیهای همدیگه احساساتمون رو از هم دریغ نکردیم.... و همینجا از همین مرامتون تشکر میکنم و از همه عزیزایی که نه فقط این پست به من محبت داشتن برای بهبود بیماریم، بلکه در کل این یک سال کنارمون بودن و به معنای واقعی کلمه رفاقت کردن باهامون متشکرم و دست تک تکتون رو میبوسم.... 
بهونه ای که ما رو اینجا دور هم جمع کرد، خودش یکی از شیرینترین بهونه های دنیاست... منچستر... ولی همدلی که ما رو اینجا کنار هم نگه داشته شیرینیش کمتر از این بهونۀ شیرین نیست.... 
همونطور که همیشه گفتم 
مرا عهدیست با فرگی که تا جان در بدن دارم 
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم... 
ممنون از همگی برای حضورتون...