ستون اختصاصی اسکولز در ایندیپندنت - این مایۀ شرم است که سطح انتظارات به قدری افت کرده است که بعد تساوی برابر چلسی و شکست برابر سیتی هواداران نفس راحت می کشند.
این من را نگران می کند که سطح انتظارات در تیم سابقم، منچستر یونایتد به قدری افت کرده است که برخی هوادارانی که از نزدیک می شناسم، بعد تساوی دیرهنگام برابر چلسی و شکست با حداقل اختلاف برابر منچستر سیتی از نتیجه راضی هستند.
شاید نتیجه برابر سیتی از نتیجۀفصل قبل قابل احترامتر باشد، ولی در عوض عملکرد تیم در یک ساعت اول بازی بسیار ضعیف بود. این باشگاه منچستر یونایتد است. خیلی ساده و روشن است که این قابل قبول نیست فقط 20 دقیقه خوب بازی کنید و ببازید.
لویی ون هال در مورد پیشرفت صحبت می کند. من انتظار داشتم که در این مقطع از فصل یونایتد رکورد بهتری داشته باشد. تحت نظر مویز در فصل گذشته یونایتد از 10 بازی اول خود 17 امتیاز کسب کرده بود. این فصل و با 150 میلیون پونند خرج در تابستان، آنها 13 امتیاز از 10 بازی دارند.
تفسیرهای متعددی در مورد بازی دربی وجود دارد. من بازی را این گونه دیدم: سیتی می بایست 3 پنالتی به سودش اعلام می شد. دخیا چندین واکنش فوق العاده داشت. کریس اسمالینگ اخراج شد. و یونایتد شکست خورد.
کشف کردن اینکه ون هال سر بازیها چه در سرش میگذرد و به چه فکر می کند دشوار است. رفتار و سیر و سلوک او در طی بازی تغییری نمی کند. کمی تسلیم و فروتن به نظر می رسد. قطعا متفاوت از مردی است که در جام جهانی کنار خط مشاهده می کردید.
شما در دفاع به ثبات و قابلیت اعتماد نیاز دارید
مشکل خط دفاعی نیز در تابستان باید بدان رسیدگی می شد. به نظر نمی آید که ون هال از این نکته غافل باشد که فیل جونز، اسمالینگ و جانی اونز همگی احتمال مصدومیتشان بالاست. مدافعین عالی -از استیو بروس و گری پالیستر گرفته تا ریو فردیناند و نمانیا ویدیچ - همگی به ندرت در اوجشان مصدوم می شدند. در خط دفاعی به چنین ثبات و قابلیت اعتمادی نیاز دارید.
نگرانی من این است که روحیۀ بازیکنان یونایتد مقداری کم به نظر می رسد. وقتی که برای تفسیر بازی مادرید و لیورپول در مادرید در این هفته آماده می شدم، تصاویر بازی های فصل قبل را دوره کردم و دی ماریا در حالی که پشت هم گلها را با کریستیانو رونالدو جشن می گرفت، پیوسته می خندید.
آنخل دی ماریا خیلی غمگین تر از دی ماریای رئال مادرید به نظر می رسد.
به نظر نمی آید که در یونایتد در همان خلق و خوی شاد سابق باشد. کمی افسردگی در تیم مشهود است. با تمام این اوصاف، هنوز هم رتبه های سوم و چهارم - با تمام احترام به تیمهای ساوتمپتون و وست هام - واقعا برای به چنگ آوردن در دسترس هستند.